Oude Radio’s.

Tien jaar was ik, toen mijn neef Germen Kraak mij een doos overhandigde met allerlei elektra- en radiospulletjes. Dit naar aanleiding van zijn opruimen i.v.m. het vervullen van de dienstplicht bij het korps Van Essen. Jantje was er heel blij mee en ik kan u zeggen dat ik sommige dingen uit die doos nog heb. Op veertienjarige leeftijd (1957) het miniontvangertje van Maxwell samengesteld, genaamd: “Pupil” en denk er met plezier aan terug (zie afbeelding hierboven). Waar het radiootje gebleven is? ik zou het niet weten!
Jan Poortman beschrijft het radiootje als volgt: “De Maxwell Pupil is misschien wat prestaties betreft niet héél veel beter dan een kristalontvanger, maar het is echter geen kristalontvanger. Het is een ontvanger met één buis. En dat is toch wel een degelijk verschil! Zoiets wordt dacht ik een 0-V-0 genoemd, geen HF-versterker- en geen LF-versterkertrap. De Duitsers noemen zoiets een Audion”.

Later (1958) een schriftelijke cursus radiotechniek gevolgd bij Maxwells radiotechnische school. We hebben heel wat zitten sleutelen/solderen met toestellen genaamd: “Operette” en “Symfonie”. Ook bezit ik nog spullen c.q. onderdelen uit die tijd. Ik heb de “Operette” in 2014 herbouwd, echter zonder kast want die heeft op een gegeven moment vleugels gekregen, waarheen? dat is de vraag!

Zoals bij pagina “Van der Heem” omschreven, werd ik door de wol geverfd bij Van der Heem. De theoretische kennis heb ik opgedaan door het volgen van de studie Radiomonteur bij PBNA. Ook heb ik de opleiding voor specialist Radio/radarmonteur gevolgd in militaire dienst.

In de periode voorafgaande aan de sluiting van de Van der Heem fabriek te Sneek werden wij in de gelegenheid gesteld overtollige materialen zoals: meetapparatuur, gereedschap, afgekeurde toestellen, halffabricaten en allerlei mogelijke radio-onderdelen aan te schaffen voor een zacht prijsje en ik kan u verzekeren dat hiervan gretig gebruik werd gemaakt. Ook ik ben de gelukkige bezitter van heel wat onderdelen uit die tijd.